چرخ و فلک
چرخ و فلک من به دعای سبز شما ایمان دارم و به اینکه دعای آدم ها برای هم زود مستجاب میشه
!
خوشحالم از نوشتن ام ! ورق زودتر از چیزی که تصورش را میکردم برگشت
! مرد خونه شده شاهزاده ی رویایی سوار بر اسب سپید دوره ی شبابم
!
صبح ها بیدارمان میکند ودعوت میشویم به صرف کله پاچه و عصرها میاید دم مهد تا برویم رستوران و نهاری عاشقانه بزنیم به بدن و شب ها مینشیند همین جا وَر دل شکسته مان و میگوید گناهم چیست که بلد نیستم مثل x , y , z دوست داشتنم را نشان بدهم ؟ و میپرسد چی کار کنم تا تو بیشتر خوشحال باشی ؟
و من دلم خیلی میسوزد وقتی میفهمم چقدر یک طرفه پیش قاضی رفته ام و اون روزهای زمستانی لعنتی ،خونه مان به خاطر بارش برف های سنکین مشکلات اداره و دانشگاه مرد زندگی مان سرد شده بوده و من چه نامردانه تنهایش گذاشته بودم ! که مقصر اصلی هم خودش بوده ! مگر علم غیب داشته ام ! نه
؟
خلاصه اینکه اوضاع بر وفق مراد است و من خوشحالم
.
دیشب بعد از مدت ها با هم رفتیم خونه مامان مهین و با خیال راحت در جمع عمه و عمو و دختر عمه ها نشستم و شام خوردیم و سر به سر هم گذاشتیم و خندیدیم .
عاطفه نوشت : خانه مامان مهین تند ظرف های شام و جمع کردم و شستم و چایی ریختم و میوه و پیش دستی بردم و مدام ظرف خرما و شیرینی دور چرخاندم و هی بغض کردم ولی خندیدم. من از حصار در اومده ، منی که تمام لحظه های کودکی و نوجوانی و جوانیم در کنار همین دختر عمه ها سپری شده ، منی که زیاد تو رویا و قصه ام قدر این لحظه ها رو میفهمم. منی که نبودن آدم ها رو دیر باور میکنم . منی که میدونم لحظه های رفته دیگه برگردونده نمیشندا ! منم که هی گریه ام میگیره که چه روزگاری داشتیم و میخندم به 3 تا نیم وجبی اون خونه که بچه های ما سه تا ( من و 2 دختر عمه ام ) هستند و خبر از خاطره های ماماناشون ندارند و بی خبرند از تموم تابستانهایی که کنار هم سپری کردیمشون ... عمر گران میگذرد خواهی ، نخواهی ... بابت دیشب خیلی شادم.
همسر نوشت : از خدا ممنونم که مثل یه پدر فقط به آه و ناله هام خندید و بی گدار به آب نزد ، از خودم ممنونم که غرورم و گذاشتم کنار ، از ناصر ممنونم که همیشه هست ! حتی اگه من قهر کنم ، تلخ بشم و حتی زهر ! از مامانمم ممنونم که انقدر ناصر و قبول داره و خدارو شکر که خوب بودنش و همه باور دارند و متفق القول میگن : من لوسم ! شما که برای خوشبختی من دعا کردید ، دارویی برای درمان لوس بودن نمیشناسید ؟ میگم گل گاو زبان یه کم آدم و جدی نمیکنه ؟ به خاطر اون آقا گاوی که توشه و یه کم زمختِ ؟!!
مادر نوشت : دیشب موقع کاپشن به تن کردن پسرک دستم خورد به لبش و باز آه و فغان و گریه ... و بعد هم فقط با تماشای ماه ساکت شد . بسیار عاشق ماهِ ! کلا بچه ی عجیب و غریبی زاییده ایم ! برای هر چیزی گریه کند با ترفندهای مختلف ساکت میشود الا برای ماه ! گاهی فکر میکنم از من هم بیشتر دوسش داره ! شاید این پسرک ماه دوست ما علم نوینی در رصد شناسی پایه گذاری کند ! چه امید ها داریم ...
دایه نوشت : امیر علی خان هم شیر نوشیدند . بهانه ی دیگری نیست . باید آماده ی پروژه ی سنگین از شیر گیری شویم ، این یک واحد اجباری از رشته ی مادری هست که اول آخر باید پاس شود ، به نمره ی قبولی راضی نیستم ! دوست دارم 20 شم ! واسه این امتحان خیلی میترسم !!!
عروس نوشت : در ادامه عاشقانه شدن زندگی پدر و مادر همسر دعوت شدند به یک شام شاهانه به باب میلشان . با ترشی های خوشمزه ی عروس خانم . و پسرک از بازی و شیطنت و خنده ترکوند حسابی ! و بابا قُـدی را دمی راحت نگذاشت ! چقدر کسایی رو که باعث شادی پادشاه میشن و دوست دارم ! مثل بابا قُـدی !!!
بعدشم دختر به این عکستون نگاه کن خودت. چقدررررررررررر قشنگه خدا! وقتایی که از شازده سوار بر اسب سفید ناراحتی یعنی یه جوری توصیفش میکنی خدا شاهده من شبش خواب یه دیو دو سر رو میبینم! این بنده خدا که خیلی طفلکی میباشد! (آیکون فضولی و خواهر شوهر بازی و حرف اضافه زدن! )
اگر اینا رو نمیگفتم احتمالا امشب سکته میزدم!
من راشون میدم پسرشون وقتی با من بد میشه در و رو همه میبنده .
ولی خدا وکیلی وقتی بد همون دیو دو سر میشه ! وقتی خوبه هم همون شاهزاده ی مهربون اسب سوار ! بدون اغراق !
کامنت اولی رو هم به خدا من بر نداشتم ! ببین کجا گذاشتی !
منظورته . اونم به خدا وجب به وجبش و خوندم ولی واقعا نمیشد نظری بذارم. شرمنده ی روی ماهتم.
جسارت کردم
با خودم گفتم چقدر این دختر غر میزنه..چقدر لوسه ..فک کرده خونه ی شوهرم مثل خونه ی باباس که وقتی مریضه باید همه دورش بگردن..بیچاره ناصر امتحانم داره تازه خانوم میخواد واسش سوپم بار بذاره..!! ببخشیدا با خودم گفتم دختره ی ماست مثل بز نشسته یه گوشه غمبرک زده و توقع داره ناصر خان بشه سلمان خان و دورش بچرخه و براش ترانه ی هندی بخونه !! خلاصه دیدم غمگینی گفتم زیپ دهنمو ببندمو هنوز نیومده مشعشعت نکنم !!این بود که کامنتی نذاشتم هرچند شمام برگشتتونو به روی مبارک وبلاگ ما نیاوردین ولی خوب ما بزرگیم میبخشیمت..
در کل خوش اومدی عزیزم بسی دلم برات تنگ شده بود پادشاهو گفتما 
کار بدی کردیم یه نظر خواهرانه دادیم؟؟؟
اصلا ما هم میریم که بقهریم
ولی خیلی خوشحالم .مبارکت باشه
.وای من خیلی دوست بی معرفتی هستم تا الان که یهو وبت را باز کردم نمیفهمیدم برگشتی